Usługi wdrażania systemu windows zwane WDS (Windows Deployment System) są uproszczonym i zarazem bezpiecznym rozwiązaniem do zdalnej oraz szybkiej instalacji systemów Windows na komputerach podłączonych bezpośrednio do sieci lan.
Jeśli chcemy skorzystać z tego rozwiązania i wdrożyć je w naszej sieci, najpierw musimy je zainstalować. W tym celu klikamy na start -> Narzędzia administracyjne -> Menadżer serwera
Po kliknięciu dodaj role w Kreatorze dodawania ról zaznaczamy Usługi wdrażania systemu Windows
Po zaznaczeniu wyżej wymienionej usługi i kliknięciu przycisku dalej pojawia nam się kolejne okno, w którym przed instalacją zostajemy poinformowani o kilku istotnych kwestiach dotyczących wstępnej konfiguracji serwera.
Ważne jest, żeby przed instalacją usługi WDS na serwerze była już zainstalowana i skonfigurowana usługa DHCP jak i DNS oraz by partycja na której będą przechowywane pliki była partycją NTFS. Po zapoznaniu się z powyższym wprowadzeniem klikamy dalej.
W kolejnym oknie mamy możliwość wybrania dwóch ról usługi:
Serwer wdrażania – udostępnia wszystkie funkcje, które umożliwiają konfigurowanie i zdalne instalowanie systemów operacyjnych Windows. Za pomocą tej roli możemy tworzyć i dostosowywać obrazy, a następnie instalować je na komputerach.
Serwer transportu – udostępnia podzbiór funkcji WDS. Rola ta umożliwia wysyłanie danych z użyciem multiemisji.
Zaznaczamy obie role i ponownie klikamy dalej.
W następnej części zostajemy zapytani o potwierdzenie instalacji. Jest to ostatni etap w którym możemy dokonać zmian. Jeśli wszystko jest tak jak sobie założyliśmy klikamy instaluj.
Po procesie instalacji, który przebiega dość szybko i trwa dosłownie kilkanaście sekund, zostaniemy poinformowani o wyniku instalacji.
Klikamy zamknij. Teraz pozostaje skonfigurować usługę. Wywołujemy WDS poprzez klikamy na start -> Narzędzia administracyjne -> Usługi wdrażania systemu Windows lub poprzez start -> uruchom i wpisanie WdsMgmt.msc.
Rozwijamy zakładkę Serwery, prawoklik na naszym serwerze i z rozwiniętego menu wybieramy skonfiguruj serwer
Zanim rozpoczniemy konfigurację ponownie jesteśmy poproszeni o upewnienie się, czy spełnione są nastepujące wymagania:
– na serwerze muszą być zainstalowane usługi domenowe Active Directory
– na serwerze jest poprawnie skonfigurowana usługa DHCP i DNS
– na serwerze znajduje się partycja systemu NTSF na której zapiszemy obrazy.
Klikamy dalej. W kolejnym oknie jesteśmy proszeni o wskazanie lokalizacji folderu instalacji zdalnej. W folderze tym zapisywane będą stworzone przez nas obrazy systemów. Domyślnie jest to C:\RemoteInstall.
Proponuję wybrać inną partycję np D:\RemoteInstall (oczywiście partycja o takiej literze musi istnieć w systemie). Następnie klikamy dalej.
Konfigurowanie opcji DHPC to kolejne okno, jakie zobaczymy na drodze finalizacji konfiguracji usługi WDS. Do poprawnego działania tej usługi niezbędny jest protokół DHCP. Jeśli dynamiczne adresy rozdaje inne oprogramowanie, niż te dostarczone przez Microsoft, zaznaczamy tylko opcję pierwszą i ręcznie konfigurujemy protokół 60. Przedstawiony w tym artykule serwer ma zainstalowaną usługę DHCP dostarczoną przez Microsoft i w tym wypadku zaznaczamy obie opcje i klikamy przycisk dalej.
Nadszedł kulminacyjny moment, czyli ustawienia Preboot Execution Environment (PXE). PXE to tryb pracy, w którym komputer wyposażony w kartę sieciową łączy się z serwerem i z niego pobiera system operacyjny. Za pomocą poniższych ustawień definiujemy sposób odpowiedzi dla komputerów klienckich. Pierwsza opcja spowoduje brak odpowiedzi podczas rozruchu środowiska PXE. Zaznaczenie drugiej opcji spowoduje uruchomienie PXE tylko na komputerach dodanych do domeny, natomiast zaznaczenie trzeciej opcji pozwoli nam na uruchomienie w/w środowiska na komputerach z jak i spoza domeny. Wybierając opcję trzecią dodatkowo musimy zatwierdzić komputer przy użyciu zakładki Urządzenia oczekujące znajdującej się w przystawce Usług wdrażania systemu Windows. Zaznaczamy opcję trzecią i przechodzimy do następnego kroku poprzez kliknięcie dalej.
To już w zasadzie koniec konfigurowania WDSa. Usługi wdrażania systemu Windows zostają włączone.
Operacja zakończona sukcesem. Pozostaje tylko dodać obrazy do serwera. Klikamy zakończ, wkładamy do napędu DVD dysk instalacyjny systemu np Windows 7 i przechodzimy do nastepnego kroku.
Plik .wim (Windows Image File) jest skompresowanym plikiem obrazu zawierającym instalację systemu Windows. Oba te pliki (boot.wim i install.wim) umieszczone są na dysku instalacyjnym, rozpoczynając od systemu Vista. Znajdują się w katalogu SOURCE. W oknie kreatora dodawania obrazu jesteśmy proszeni o podanie ścieżki do napędu DVD. W tym przypadku jest to dysk I.
W następnym kroku tworzymy grupę obrazów, do której zostaną przyporzadkowane pliki instalacyjne. Tworzymy grupę Windows 7 ponieważ tego systemu użyliśmy w naszej prezentacji.
Końcowym oknem w kreatorze dodawania obrazów jest przegląd ustawień tak zwane podsumowanie tego co zrobiliśmy. Jest to ostatni etap w którym możemy dokonać zmian. Jeśli wszystko jest OK, klikamy dalej.
Trwa dodawanie obrazów systemu Windows
Teraz przechodząc do przystawki Usług wdrażania systemu Windows widzimy grupę “Windows 7” do której dodaliśmy 2 obrazy 32 i 64 bitowej wersji systemu (plik install.wim)
Natomiast w zakładce “Obrazy rozruchowe” został dodany plik rozruchu PXE (boot.wim)
W zasadzie to by było na tyle. W następnych artykułach pokażę jak zainstalować system na komputerze przy pomocy Usługi wdrażania systemu Windows (WDS).
UWAGA !!!
Serwer, na którym została zainstalowana usługa WDS, wcześniej powinien być wyposażony w takie role Active Directory, DNS oraz DHCP. Active Directory umożliwia uwierzytelnienie osoby mającej dostęp do pobieranych obrazów oraz po to aby wysłać spreparowany obraz do domeny. WDS nie jest z założenia przeznaczony do pracy w grupie roboczej a wyłącznie w środowisku domenowym. Karta sieciowa PXE podczas uruchomienia komputera nie posiada adresu IP, aby móc się komunikować z serwerem WDS potrzebuje tego adresu. Adres IP nie może być statycznie wpisany w karcie sieciowej, ponieważ nie ma gdzie tego adresu w pamięci karty przechowywać. Dlatego ważna jest instalacja roli DHCP. Dostęp do udziału gdzie przechowywane są obrazy systemów odbywa się po nazwie a nie po adresie IP. Również aby dostać się do kontrolera domeny, potrzebujemy poznać adres kontrolera domeny. Za tę czynność odpowiada usługa DNS.
Od roku 2005 zawodowo związany z branżą informatyczną. Wieloletnie doświadczenie zaowocowało uzyskaniem prestiżowego, międzynarodowego tytułu MVP (Most Valuable Professional) nadanego przez firmę Microsoft. W wolnych chwilach prowadzi blog oraz nagrywa, montuje i publikuje kursy instruktażowe na kanale YouTube.